![]() |
||
![]() |
Recensie van het concert op 16 februari in de Groene Engel Oss, door Karin.
The day after...
Het is half 10. 'Ga je mee sporten?' vraagt mijn vriend die klaarwakker naast me ligt. Het is duidelijk dat hij niet is mee geweest. Hij springt ons bed uit. 'Neeee...' probeer ik te zeggen, maar er komen alleen wat schorre geluidjes uit mijn rauwe en pijnlijke keel. 15 min. later is hij weg en heb ik het grote bed voor mezelf alleen. Heerlijk soezerig gaan mijn gedachten terug naar de afgelopen avond en nacht.
De Groene Engel, in Oss. Mijn broer en zijn vriendin waren snel gebeld. De voicemail snel ingesproken: Tröckener Kecks, Grof Geschut en het is vast niet uitverkocht. Het is nu 20.30, en oja, ik kom er NU aan.. En zo belandden we in Oss. Even kijken bij de shirts. Mooi hoor, als de lente echt doorzet, en straks de zomer een mooie aanwinst. We hoeven niet lang te wachten, 22.15 komen de Kecks het podium op en beginnen te spelen. Natuurlijk staan we vooraan. Dat is de plek waar je erbij bent, daar gebeurt het. De eerste nummers, even opwarmen. Het publiek maakt voorzichtig zijn spieren los, begint voorzichtig te dansen, als ware het een warming up voor wat komen gaat. Het "droge" gedeelte, de eerste fase van een concert waarbij nog geen zweet aan te pas komt. Dit verandert al snel als 'Hart en Ziel' wordt ingezet. Zodra de eerste noten worden gespeelt is de betovering daar. Als in een reflex begint het publiek te dansen, springen, swingen, zingen..
De mooie rustige nummers als 'in tranen'en 'Altijd voor het eerst' komen voorbij, en voor het eerst voel ik hoe nat en bezweet mijn lijf is. Net als ieder ander op het podium en voor zover ik kan zien vooraan. Veel tjd om bij te komen krijg ik niet. Het opzwepende spel dat Phillip en Gerben samen spelen zorgt ervoor dat het voor mij onmogelijk is om stil te staan. Het spel van deze twee muziekanten vindt zijn ontlading in het geweldige 'De Jacht'. Ook spelen ze het voor mij het mooiste nummer van >tk '..amoureus gebied', ingezet door een heerlijk mee te brullen intro van Rick. Een van de nummers waarvan ik denk: 'veeel te kort..'
Nog steeds lig ik in bed. De film die zich in mijn hoofd heeft afgespeeld, was ik wakker en was het een heldere herinnering, of sliep ik en was het een mooie droom? Ik besluit om op te staan, heel voorzichtig en langzaam. En weer wordt het me duidelijk, dit wordt een hele rustige dag. Ik neem rustig de tijd voor alles. Gemakkelijk zittende kleding, mijn haren alle kanten op, ach, wat maakt het uit voor vandaag.. ik ga toch niets doen. Als ik beneden kom zet ik de cd >tk op, en ben weer in gedachten bij gisteren. Met een duidelijk verschil.
Groetjes van Karin.
|